Τα παιδιά είναι και θα είναι πάντα παιδιά. Στην Αγρια Δύση όμως τα κακομαθημένα παιδιά είχαν πολλές ευκαιρίες να καλλιεργήσουν την κλίση τους, συνήθως παρέα με ένα εξάσφαιρο Κόλτ. Ο Μπίλλυ ο Τρομερός σαν παιδί, απαιτούσε τα πάντα και όλα. Κόκκινες καραμέλες, σοκολάτες, γλυκά και γινόταν έξαλλος από κακία όταν κάποιος δεν έκανε τα κέφια του. Οι κάτοικοι του Φορτ Γουίκλινγκ, τον είχαν σαν παιδί τους, μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο περισσότερο κακός ντεσπεράντο Λούκυ Λουκ. Τελικά, αληθεύει ότι για να ξεπεράσεις τους φόβους σου πρέπει να τους αντιμετωπίσεις κατάματα ; Διαβάζοντας τη ιστορία αυτή θα βρούμε την απάντηση. Αρκεί να μην είμαστε "παλιοχαρακτήρες". Είναι ζήτημα αρχών, όπως ακριβώς το να θυσιάζει κάποιος κάτι προσωπικό για την πρόοδο και το κοινό καλό.
trailer:εδώ
Δημοσίευση σχολίου